Lucy Score- Όσα αφήσαμε πίσω μας

Συγγραφέας: Lucy Score

Τίτλος:  Όσα αφήσαμε πίσω μας

Εκδότης: Εκδόσεις  Ψυχογιός

Τιμή: 19.90€

Θα το βρείτε: ΕΔΩ.

.

.

Καλημέρα βρε παιδιά!

Είμαι πίσω με ένα βιβλίο που έχω διαβάσει εδώ και αρκετό καιρό και το περίμενα σαν τρελή να κυκλοφορήσει, από το πρώτο βιβλίο της σειράς, τότε που γνωρίσαμε για πρώτη φορά τον Λούσιαν και τη Σλόαν. Για να κάνω μία εισαγωγή, τα υπόλοιπα βιβλία της σειράς μου είχαν αρέσει πολύ ωστόσο πίστευα ότι θα μπορούσαν να είναι μικρότερα σε έκταση. Για το εν λόγω βιβλίο είχα υψηλές προσδοκίες επειδή μας το έχτισε τόσο καλά στα προηγούμενα βιβλία, την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα μεταξύ Λούσιαν και Σλόαν, το άγνωστο σε όλους παρελθόν τους.

Σε αυτό το βιβλίο λοιπόν…ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ να μάθουμε τι γίνεται με αυτό το ζευγάρι. Γνωρίζονται από την παιδική τους ηλικία τότε που ο Λούσιαν ζούσε σε ένα κακοποιητικό οικογενειακό περιβάλλον και η Σλόαν σε μια υποστηρικτική οικογένεια που άνοιξε την αγκαλιά της στον πρώτο. Εννοείται πως δε θα σας πω ποιος ήταν ο λόγος της φαινομενικής έχθρας τους, θα σας πω μόνο πως στο τώρα αυτοί οι δύο άνθρωποι ακόμα νοιάζονται αλλά βρίσκονται σε εντελώς διαφορετική φάση. Ο Λούσιαν διεκδικεί ολοένα και περισσότερο πλούτο, έλεγχο, δύναμη ΑΝ ΚΑΙ δείχνει μία ανάγκη να φροντίζει, να προστατεύει τους γύρω του, τους ανθρώπους που αγαπά και ίσως αυτό είναι και το αδύναμο σημείο του. Η Σλόαν έχει τη δουλειά που λατρεύει! Στις σχέσεις τις αν και μέχρι πρότινος δεν έψαχνε κάτι σοβαρό, πλέον είναι έτοιμη να κάνει τη δική της οικογένεια. Με άλλα λόγια ο ένας έχει εστιάσει στα επαγγελματικά και ο άλλος στα αισθηματικά του, ποια η πιθανότητα να καταλήξουν μαζί; ΧΑ ΧΑ ΧΑ

Λοιπόν νομίζω πως το αγαπημένο μου είναι το enemies to lovers! Όταν δε είναι πρώτα friends και μετά enemies ώστε να γνωρίζονται, να υπάρχει ένα παρελθόν, ένα νοιάξιμο ο όρος enemies αποκτά άλλη διάσταση ..πόσο μάλλον ο lovers. Σε συνδυασμό του ότι αυτό χτίζονταν στις χίλιες+ σελίδες των προηγούμενων βιβλίων …η αγωνία και η επικοινωνία ήταν στα μέγιστα. Πάλι όμως η Lucy Score το τράβηξε από τα μαλλιά, γράφοντας 700 σελίδες βιβλίο. Θα το ήθελα πολύ μικρότερο. Επίσης, τι κακό αυτό με το happy end να είναι πάντα ο γάμος και τα παιδιά; Γιατί δηλαδή οι άνθρωποι να μη δώσουν χρόνο στη σχέση τους, να γνωριστούν ή επαναγνωριστούν καλύτερα και όπου οδηγήσει; Το τέλος ΑΥΤΟΥ του βιβλίου βέβαια ήταν πολύ διαφορετικό άλλα δε μπορώ να πω κουβέντα…

Συνολικά, τα βιβλία της Lucy Score μου άρεσαν πολύ, οι ιστορίες της βέβαια ήταν αναμενόμενες, ήξερες που θα καταλήξουν αλλά διαβάζονταν με χαρά. Θα τα προτιμούσα μόνο λίγο μικρότερα γιατί μερικές φορές πλάτειαζε αναίτια. Συν της δυσκολίας του να τα κουβαλάς παντού μαζί σου…να τα λέμε και αυτά! Το ωραίο της υπόθεσης βέβαια, και το θετικό των σειρών, είναι πως μαθαίνεις πως κυλάει η ζωή και των προηγούμενων πρωταγωνιστών. Αναμένω να μάθω πως σας φάνηκαν :).

Πολλούς βιβλιοφιλικούς χαιρετισμούς,

Elle Kennedy- Το σκορ (Off Campus #3)

Συγγραφέας: Elle Kennedy

Τίτλος: Το σκορ (Off Campus #3)

Εκδότης: Εκδόσεις  Ψυχογιός

Τιμή: 19.90€

Θα το βρείτε: ΕΔΩ.

.

.

.

.

.

Γεια σας ρε παιδιά,

Είμαι πίσω με το τρίτο βιβλίο της σειράς Off Campus για το οποίο οφείλω να ομολογήσω πως είχα τις επιφυλάξεις μου μιας και το δεύτερο βιβλίο, «Το λάθος» δεν με είχε ξετρελάνει. Για να δικαιολογηθώ βέβαια ήταν το πρώτο βιβλίο, η Συμφωνία, που ανέβασε πολύ τον πήχη και τις προσδοκίες… αλλά κάπως έριξα τα στάνταρ μου με το δεύτερο και τώρα τα ανέβασα ξανά…Σας μπέρδεψα; Θα σας εξηγήσω στη συνέχεια.

Στο βιβλίο αυτό γνωρίζουμε καλύτερα τον Ντιν, τον κούκλο, τον πάω με ό,τι κινείται, που θεωρητικά δεν έχει να προσφέρει τίποτα συναισθηματικά σε μια σχέση. Είναι από αυτούς τους τύπους που αντιπαθώ, τους αθλητές, που ξέρουν πόσο όμορφοι είναι, που ξέρουν ότι ΟΛΕΣ τους θέλουν και δείχνουν να μην έχουν να προσφέρουν κανένα είδος αγνού συναισθήματος. Έτσι φαίνεται να είναι και ο Ντιν. ΕΙΝΑΙ όμως;

Το κορίτσι της ιστορίας μας είναι η Άλι, η οποία έχει βγει από μία μακροχρόνια σχέση όταν συνειδητοποιεί πως πάντα επιδιώκει να βρίσκεται σε σχέση και δε μπορεί καθόλου τη μοναξιά. Αποφασίζει λοιπόν για πρώτη φορά να κυνηγήσει την απόλαυση της και να αφήσει τα υπόλοιπα έξω από τη ζωή της, ΜΠΟΡΕΙ όμως;

Το βιβλίο ήταν ΤΟΠ! Μου θύμισε ξανά γιατί μου είχε αρέσει τόσο η συμφωνία. Φέρνει αναμνήσεις των φοιτητικών μας χρόνων, το άγχος του τι θα κάνεις μετά την αποφοίτηση (ακόμα αναρωτιέμαι) και τα συναισθηματικά μπλεξίματα. Είναι φρέσκο, γεμάτο ζωντάνια, πολύ 🌶🌶🌶🌶🌶 και αν και υπό φυσιολογικές συνθήκες θα με ενοχλούσε λίγο η φρασεολογία θεωρώ ότι ανταποκρίνονταν στους χαρακτήρες, ειδικά στον Ντιν.

Γενικά με αφορμή το βιβλίο αυτό φιλοσόφησα λίγο το κομμάτι της φρασεολογίας στα 🌶 βιβλία και κατέληξα στο ότι ναι μερικέ φορές είναι πολύ αμήχανο όλο αυτό, αλλά δυστυχώς οι εναλλακτικές που υπάρχουν είναι εντελώς ξενέρωτες. Το δέχομαι πως σε ορισμένες καταστάσεις θα μπορούσαν να ειπωθούν τα πράγματα αλλιώς αλλά μιλάμε για βιβλία με πάθος και 🌶, γνωρίζεις ήδη τι θα διαβάσεις!

Συνολικά ανταγωνίζεται το πρώτο βιβλίο, δεν μπορώ να διακρίνω ποιο ήταν το καλύτερο και στο τέλος μας χαρίζει τρελό hint για το τέταρτο, το οποίο και ανυπομονώ να διαβάσω! Τέλος, αυτή η σειρά μου αρέσει πολύ γιατί τα βιβλία είναι αυτοτελή αλλά αν τα διαβάσεις με τη σειρά κρατάς μια διαρκή επαφή με όλα τα πρόσωπα τα οποία γνώρισες, πράγμα που αγαπώ. Αυτά τα λίγα από εμένα, αναμένω να μου γράψετε πως φάνηκε σε εσάς 🙂 .

Πολλούς βιβλιοφιλικούς χαιρετισμούς,

Carley Fortune- Ραντεβού στη λίμνη

Συγγραφέας: Carley Fortune

Τίτλος: Ραντεβού στη λίμνη

Εκδότης: Εκδόσεις  Ψυχογιός

Τιμή: 17.70€

Θα το βρείτε: ΕΔΩ.

Καλημέρα βρε παιδιά και καλή χρονιά 🙂

Είχα πει ότι θα ανέβει άλλο ένα άρθρο πριν το τέλος της χρονιάς, ανέβηκε; Όχι! Έχω λιώσει από τον Δεκέμβρη μέχρι και σήμερα στο διάβασμα; Ναι! Θα ανέβουν όλες οι κριτικές; Μεμονωμένα ίσως όχι, αλλά είναι στο πρόγραμμα να ανέβει ένα άρθρο με όλα όσα διάβασα γιατί όλα άξιζαν 100%.

Ωστόσο το βιβλίο αυτό αξίζει μια δική του κριτική γιατί είναι ένα βιβλίο με πολύ συναίσθημα, αυτό της ερωτικής απώλειας, της απώλειας ενός γονιού, το καρδιοχτύπι όταν συναντάς κάποιον που ακόμα και μετά από 10 χρόνια αγαπάς.

Η Φερν κι ο Γουίλ γνωρίζονται όταν η Φερν έχει αποφοιτήσει και ετοιμάζεται να γυρίσει στην πόλη της και να αναλάβει την επιχείρηση-θέρετρο της μαμάς της. Η γνωριμία αυτή θα της αλλάξει τη ζωή, γιατί η Φερν δε θα γυρίσει, θα επιλέξει κόντρα σε όλους να κάνει αυτό που αγαπά. Δίνει υπόσχεση με τον Γουίλ να βρεθούν ένα χρόνο μετά, χωρίς ενδιάμεσα να κρατήσουν επικοινωνία. Την ημέρα του ραντεβού ο Γουίλ δεν εμφανίζεται, η Φερν διαλύεται και ενώ τα χρόνια περνούν την ταλαιπωρεί ακόμα η ‘απόρριψη΄ και η σκέψη του. Θα επιστρέψει στο θέρετρο έχοντας χάσει τη μαμά της όταν θα τον συναντήσει ξανά, εκεί που θα έπρεπε να έχουν συναντηθεί 10 χρόνια πριν…

Αν δε σας έχω πείσει ήδη να το διαβάσετε… απογοητεύομαι από τον ίδιο μου τον εαυτό. Έφυγε απνευστί, διαβάζοντας το δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο με όλη τη ζεστασιά που συνεπάγεται! Μου άρεσε πάρα πολύ όλη η ιστορία, η χημεία τους, η ωριμότητα τους…όλα! Απίστευτα όμορφο το κομμάτι που διαβάζει η πρωταγωνίστρια το ημερολόγιο της μαμάς της, που τη ‘γνωρίζει’ ξανά από την αρχή, που βλέπει ότι αγάπησε και αγαπήθηκε από τον καλύτερο της φίλο.

Έχοντας αφιερωθεί τους τελευταίους μήνες  στο είδος της ρομαντικής-αισθηματικής λογοτεχνίας θα έλεγα ότι ήταν από τα καλύτερα που διάβασα και μου άρεσε ιδιαίτερα ότι η συγγραφέας στην εποχή των σειρών δεν επέλεξε να συνεχίσει το πρώτο της βιβλίο αλλά έγραψε κάτι ξεχωριστό. Σας το προτείνω σίγουρα και αν το έχετε διαβάσει μη διστάσετε να σχολιάσετε ή να μου στείλετε ένα μήνυμα να το συζητήσουμε και να το θυμηθούμε παρέα.

Πολλούς βιβλιοφιλικούς χαιρετισμούς,

Elle Kennedy- Το λάθος (Off campus #2)

Συγγραφέας: Elle Kennedy

Τίτλος: Το λάθος (Off campus #2)

Εκδότης: Εκδόσεις  Ψυχογιός

Τιμή: 19.90€

Θα το βρείτε: ΕΔΩ.

Καλημέρα βρε παιδιά!

Ήρθαν τα Χριστούγεννα και κάπως ο ηλιόλουστος καιρός είναι κόντρα, κάπως το Netflix δεν ανέβασε ΚΑΜΙΑ ωραία ρομαντζάδα …οπότε τι μας έμεινε; Η Elle Kennedy με τη συνέχεια της συμφωνίας, αυτό μας έμεινε!

Σε αυτό το βιβλίο διαβάζουμε για την ιστορία του Λόγκαν (φίλος του Γκάρετ από το πρώτο βιβλίο) και της Γκρέις. Ο Λόγκαν είναι ερωτευμένος με την κοπέλα του κολλητού του, δηλαδή του Γκάρετ, δηλαδή τη Χάνα. Η Γκρέις δεν έχει κάνει ποτέ σεξ με κάποιον. Σαν πρωταγωνιστές-ζευγάρι ήταν πάρα πολύ ενδιαφέροντες. Ο Λόγκαν ήταν πολύ τρυφερός, με πολλά δικά του προβλήματα στο σπίτι. Με την Γκρέις μπορεί εύκολα μια κοπέλα να έρθει σε ταύτιση, μιας και όλες περνάμε από αυτή τη φάση του είμαι μικρή, είμαι μεγάλη, γιατί δεν έχω ολοκληρώσει ενώ οι φίλες μου ναι κτλ. Ωστόσο ένιωσα σε κάποια σημεία ότι αν και πρωτάρα ήταν πιο άνετη, δηλ. ακόμα και από τον Λόγκαν.

Το απόλαυσα, δεν είναι ότι δε μου άρεσε αλλά και κάτι μου έλειπε. Κάπως η σπίθα στο πρώτο βιβλίο ήταν πιο έντονη. Εδώ οι πρωταγωνιστές αντιλαμβάνονται αρκετά γρήγορα ότι έχουν συναισθήματα και θέλουν σχέση. Μου άρεσε βέβαια πάρα πολύ που η Γκρέις δεν του το έκανε εύκολο (δε μπορώ να πω πολλές λεπτομέρειες για αυτό) ωστόσο κι αυτό δεν είναι μια τακτική για μια πιο έμπειρη κοπέλα; Δηλαδή εγώ στην ηλικία της (βγαίνει η θεία από μέσα μου ετοιμαστείτε) θα γοητευόμουν πιο γρήγορα. Τώρα θα μου πεις, Σέβη, φάσκεις και αντιφάσκεις και ναι το κάνω! Ίσως να είμαι περήφανη για την Γκρέις που δεν είναι τόσο χάπατο όσο εμείς στην ηλικία της (βάζω ξεκάθαρα α’ πληθυντικό για να μη νιώσω μόνη σε αυτό).

Κάτι που επίσης μου άρεσε είναι το πως αντιμετώπισε η Γκρέις το πρόβλημα με την φίλη της Ραμόνα. Πολύ ώριμα με αποτέλεσμα και η Ραμόνα να καταλάβει ξεκάθαρα τι μ****α έκανε και να μετανιώσει. Σε μια φιλία δεν χρειάζεται να είστε οι υποτακτικοί κάποιου παιδιά, δεν ωφελεί. Το θέμα είναι οι φίλοι να σε εκτιμούν, να είναι εκεί στα όμορφα και τα άσχημα. Εν τω μεταξύ, στα βιβλία αυτά γυρνάμε στα χρόνια των σπουδών, θυμόμαστε καταστάσεις, αλλά προσωπικά διαπιστώνω και πόσο διαφορετικά έζησα σαν φοιτήτρια. Πρώτο έτος ειδικά, ένα άβγαλτο κορίτσι από επαρχία που έκανε μόνο τη διαδρομή Πανεπιστήμιο- σπίτι με κανένα διάλειμμα για τίτσου. Σταματάω… θα μελαγχολήσω!

Συνολικά, για να μη σας κουράζω, το βιβλίο ήταν ωραίο, οι πρωταγωνιστές καλά δομημένοι, ωστόσο κάτι μου έλειψε. Δεν ξεπέρασε το πρώτο βιβλίο και επίσης ένιωσα ότι στο τέλος όλα τα ‘προβλήματα’ λύθηκαν πολύ γρήγορα με αποτέλεσμα να έρθει το ευτυχισμένο τέλος χωρίς να γίνει κάτι σημαντικό… κομβικό (;) δεν ξέρω πως να το περιγράψω. Αν το διαβάσατε, θα χαρώ πολύ να μου πείτε τη γνώμη σας!

Αυτά παιδιά από εμένα, λογικά θα ανέβει ένα άρθρο ακόμη πριν τη νέα χρονιά αλλά εγώ από τώρα θα σας ευχηθώ καλές γιορτές, με υγεία, φως και πολλά πολλά χαμόγελα <3.

Πολλούς βιβλιοφιλικούς χαιρετισμούς,

Τα βιβλία που διάβασα τον τελευταίο μήνα- Μέρος 2

Καλημέρα παιδιά 🙂

Είμαι πολύ χαρούμενη που επέστρεψα μετά από τόσο καιρό στο μπλογκ και ενώ πίστευα ότι ίσως με κουράζει και ίσως κουράζει και εσάς, ένιωσα μία απίστευτη ελευθερία μπροστά από το πληκτρολόγιο. Είμαστε πίσω λοιπόν για να δούμε τα υπόλοιπα βιβλία που διάβασα μεταξύ Σεπτέμβρη και Οκτώβρη.

Elle Kenedy- Η συμφωνία (Εκδόσεις Ψυχογιός)

Η Χάνα θέλει τον Κολ αλλά δεν έχει ιδέα πως να τον κερδίσει. Η Χάνα δε βγαίνει, δεν πίνει και δε χάνει ποτέ τον έλεγχο. Ο Γκάρετ θέλει να γίνει επαγγελματίας παίκτης χόκεϊ και θα κάνει συμφωνία με τη Χάνα να γίνει περιζήτητη και να κερδίσει τον Κολ. Ο Γκάρετ δεν ερωτεύεται ποτέ… Τι να σας πω για αυτό το βιβλίο, ήταν υπέροχο, είχε χιούμορ, είχε να διαχειριστεί ένα σοβαρό θέμα από το παρελθόν της Χάνα. Άνετα το διαβάζω ξανά από την αρχή, αλλά ίσως το κάνω προς τέλος Νοέμβρη που βγαίνει και το δεύτερο της σειράς :). Επίσης είναι ένα βιβλίο που η συγγραφέας έχτισε με υπέροχο τρόπο τη σχέση της Χάνα και του Γκάρετ. Είναι αλήθεια πως  η Χάνα με εκνεύρισε εκεί προς το τέλος αλλά ο Γκάρετ (Αχ! Γκάρετ!) σαν να τη διάβασε, έδρασε ανάλογα. Δεν χωράει αμφιβολία, πήρε 5 αστέρια στο goodreads.

Carsten Henn- Ο ταχυδρόμος των βιβλίων (Εκδόσεις Μεταίχμιο)

Ο Καρλ είναι ένας ηλικιωμένος υπάλληλος βιβλιοπωλείου. Οι αγαπημένες τους υπευθυνότητες είναι να προτείνει τα κατάλληλα βιβλία στους αγαπημένους του πελάτες και να κάνει ο ίδιος κατ’ οίκον παραδόσεις βιβλίων. Η Σάσα είναι μια μαθήτρια 9 χρονών που παρατηρεί εδώ και καιρό τον ταχυδρόμο των βιβλίων από το παράθυρο της…όταν γνωρίζονται αυτοί οι δύο, όλα αλλάζουν. Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία μέχρι και τη μέση δε με κέρδισε, ωστόσο το δέσιμο μεταξύ Καρλ και Σάσα, η παρηγοριά που βρίσκουν όλα τα πρόσωπα της ιστορίας στα βιβλία και το αβέβαιο και σκληρό «μέλλον» του Καρλ με έκαναν τελικά να το αγαπήσω. Του έβαλα 3 αστέρια στο goodreads αλλά μπορεί να άξιζε και λίγο παραπάνω τώρα που το σκέφτομαι.

Taylor Jenkins Reid- Οι εφτά σύζυγοι της Έβελιν Χιούγκο (Εκδόσεις Αίολος)

Η Έβελιν Χιούγκο είναι πασίγνωστη ηθοποιός της δεκαετίας του ογδόντα. Στο σήμερα είναι μία γυναίκα που θέλει να απελευθερωθεί από το παρελθόν της και να μιλήσει ανοιχτά για τη ζωή της. Έτσι, αποφασίζει να κάνει τη ζωή της βιβλίο και διαλέγει τη Μονίκ να το γράψει… μόνο που αυτή η επιλογή δεν είναι τυχαία. Αχ… αυτό το βιβλίο το είχα ξεκινήσει καιρό πριν, αλλά έτυχε η συνανάγνωση του ταχυδρόμου των βιβλίων και πήγε πίσω. Όταν όμως το έπιασα ξανά στα χέρια μου, συγκεκριμένα στη σελίδα 150, το τελείωσα την ίδια μέρα (συνολικά είχε 480 σελίδες) και με μάγεψε η ζωή της Έβελιν, η δυναμικότητα της αλλά και οι αδυναμίες της, η ανάγκη της μετά από εφτά συζύγους να μιλήσει για τον μεγάλο της έρωτα. Αν μπορούσα θα του έβαζα 10 αστέρια, δυστυχώς αρκέστηκα στα πέντε <3. Διαβάστε το!

Colleen Hoover- Αναζητώντας την Ελπίδα Hopeless #2 (Εκδόσεις Διόπτρα)

Σε αυτό το βιβλίο έχουμε τη διήγηση της ιστορίας Σκάι- Χόλντερ (Χωρίς ελπίδα) αλλά αυτή τη φορά από την οπτική γωνία του Χόλντερ. Το περίμενα πολύ αυτό το βιβλίο, όπως και κάθε βιβλίο της Χούβερ, ωστόσο δεν ξετρελάθηκα γιατί ενώ δε θυμόμουν 100% την ιστορία καταλάβαινα ότι ήταν κάτι που είχα διαβάσει ξανά, με αποτέλεσμα να μην έχω αγωνία για την κατάληξη της. Το απόλαυσα, αλλά ήταν υπερβολικά οικείο, πόσο μάλλον για κάποιον που θυμόταν την ιστορία ή που το διάβασε στα καπάκια του Χωρίς ελπίδα. Βέβαια ανακάλυψα ότι έχει και συνέχεια, το Hopeless #2.5 το οποίο περιμένω με αγωνία γιατί αφορά τον φίλο του Χόλντερ, Ντάνιελ και το μυστηριώδες «κορίτσι του».  Δεν το βαθμολόγησα στο goodreads αλλά σχολίασα πως θα του έβαζα 3.5 αστέρια :).

Κάπου εδώ ολοκληρώθηκαν τα βιβλία του τελευταίου μήνα και χάρηκα απίστευτα πολύ που μοιράστηκα την άποψη μου μαζί σας. Ίσως συνεχίσω κάπως έτσι τις κριτικές :). Αναμένω σχόλια σας!

Πολλούς βιβλιοφιλικούς χαιρετισμούς,

Λένα Μαντά- Η σφραγίδα

Συγγραφέας: Λένα Μαντά

Τίτλος: Η σφραγίδα

Εκδότης: Εκδόσεις  Ψυχογιός

Τιμή: 19.90€

Θα το βρείτε: ΕΔΩ.

Καλημέρα αγαπημένοι μου!

Είμαι πίσω μετά από καιρό με ένα βιβλίο που με το που το έπιασα στα χέρια μου και άκουσα τη συγγραφέα να μιλάει για αυτό, ήθελα σαν τρελή να το διαβάσω μιας και βασιζόταν σε αληθινά γεγονότα, συγκεκριμένα, μιλάει για ένα αληθινό κολαστήριο στο κέντρο της Αθήνας.

Το οπισθόφυλλο:

«Οδός Ισαύρων…
Εκεί αρχίζει τη ζωή της η Φρειδερίκη Ρένεση· κόρη του Βασίλη και της Λουίζας, αδελφή του Φώτη.
Οδός Ασκληπιού…
Στο παλιό αρχοντικό ζει ο μοναδικός άνθρωπος που γνωρίζει το σκοτεινό παρελθόν του Βασίλη Ρένεση, πριν μάθει το αποτρόπαιο παρόν του.
Το κουβάρι αρχίζει να ξετυλίγεται· από την οδό Ισαύρων, που κρύβει τόση βία, κυλάει ανάμεσα στα στενά της Τρούμπας, γυρίζει πίσω στην Κατοχή και σταματάει στη Χούντα…
Στο κατώφλι του Αναμορφωτηρίου Θηλέων… Εκεί όπου έγινε το μεγάλο κακό… Τη χρονική στιγμή όπου άλλαξε το παρόν και το μέλλον. Πίσω από τους ψηλούς τοίχους του, μπήκαν τα θεμέλια για να πληρώσουν οι ένοχοι.
Μόνο που ο δρόμος είναι μακρύς, το αίμα ρέει και τα σημάδια πονούν…»

Αυτό το βιβλίο ήρθε μετά το τελειώνει με εμάς για να μας δείξει ότι δεν είναι όλες οι κακοποιητικές σχέσεις το ίδιο. Δεν μετανιώνουν όλοι, δεν έχουν την ικανότητα να αγαπήσουν όλοι, κάποιους απλά πρέπει να τους παρατάς στα κρύα του λουτρού όσο είναι νωρίς. Γενικά, μιλώντας για κακοποιητικές σχέσεις κι επειδή στην αρχή ο Βασίλης και η Λουίζα μένουν με τους γονείς της τελευταίας, αναρωτιέμαι πόση αγωνία να έχει ένας γονιός για την ευτυχία του παιδιού του; Η αγωνία είναι μεγαλύτερη όταν έχεις κόρη; Έχουν οι γονείς κάποια διαίσθηση; Οι γονείς της Λουίζας είχαν, αλλά μαύρη η ώρα και η ξεροκεφαλιά της, φορτώθηκε το Βασίλη για πολλά χρόνια στην πλάτη της και δυστυχώς έκανε δύο παιδιά μαζί του. Το γιο του φρόντισε να τον κάνει σαν τα μούτρα του και την κόρη του την αγνοούσε επιδεικτικά!

Σε αυτές τις περιπτώσεις (γιατί η αλήθεια είναι μιλάμε για την Ελλάδα της δικτατορίας) μια γυναίκα λίγα μπορούσε να κάνει, μιας και κανείς δε θα στήριζε την απόφαση της να εγκαταλείψει το σύζυγό της αλλά αυτός ο διαρκής φόβος μη πεις ή κάνεις κάτι λάθος δεν ξέρω πως αντέχονταν. Κι άντε τότε, τώρα; Εν πάση περιπτώσει, την πιο μεγάλη οργή του Βασίλη δέχεται η Φρειδερίκη η οποία κλείνεται στο αναμορφωτήριο θηλέων (εκεί πηγαίναν κορίτσια που έκλεβαν ή που οι γονείς τους αποφάσιζαν να τα κλείσουν μέσα κυρίως γιατί ατίμασαν την οικογένεια) και ζει την κόλαση την ίδια και με όσα βιώνει αλλά και με όσα μαθαίνει…

Μου άρεσε πολύ η φιλία που ανέπτυξε η Φρειδερίκη μέσα στο αναμορφωτήριο, η θέληση της διευθύντριας για αλλαγή που ήταν αδύνατο να συμβεί με την οργή που κυριαρχούσε, ο γιατρός που πάντα ένιωθα πως οι πρωταγωνιστές θα παρέμεναν ασφαλείς λόγω της παρουσίας του, η εξέλιξη του Φώτη. Αν κάτι λίγο μου κλώτσησε ήταν «η τύχη» της Φρειδερίκης να πέσει στην ευνοϊκή μεταχείριση της διευθύντριας. Αυτό εκείνη την εποχή θα ήταν αδύνατο να συμβεί. Ωστόσο τα βιβλία είναι για να δώσουν μια διαφορετική τροπή στα γεγονότα και αν είναι δυνατόν να λάμψει το φως στο τέλος.

Αν και σκληρό για την χαλαρότητα του καλοκαιριού δε θα σας απογοητεύσει! Επόμενος στόχος, να κάνω έρευνα για το αναμορφωτήριο θηλέων…αυτό το κολαστήριο, μέχρι το επόμενο βιβλίο της κ. Μαντά το οποίο από τα λίγα που μας είπε θα είναι συγκλονιστικό!

Πολλούς βιβλιοφιλικούς χαιρετισμούς,

Κιμ Λίγκετ- Το έτος της χάριτος

Συγγραφέας: Κιμ Λίγκετ

Τίτλος: Το έτος της χάριτος

Εκδότης: Εκδόσεις Ψυχογιός

Τιμή: 16.60€

Θα το βρείτε: ΕΔΩ.

Καλημέρα βρε παιδιά!

Είμαι πίσω με ένα βιβλίο που διάβασα παρέα με τη Βασιλική και τη Βίκυ και είναι από τις λίγες φορές που έγινε απίστευτος διάλογος μιας και δε συμφωνούσαμε σε πολλά σημεία. Είναι πραγματικά ανεκτίμητη η αξία της αναγνωστικής παρέας και το πόσο όμορφες συζητήσεις γίνονται και πόσα επιχειρήματα μπορούν να γεννηθούν προκειμένου να λατρέψουν και οι υπόλοιποι το βιβλίο όσο εσύ…γιατί η αλήθεια είναι πως προσωπικά το λάτρεψα και πιστεύω πως στο μέλλον θα το διαβάσω ξανά με την ίδια αγωνία.

Το οπισθόφυλλο:

«Κανείς δε μιλά για το έτος της χάριτος. Απαγορεύεται.
Στην κομητεία Γκάρνερ λένε στα κορίτσια ότι έχουν τη δύναμη να σαγηνεύουν και να παρασύρουν τους άνδρες μακριά από το κρεβάτι τους, να οδηγούν τις συζύγους στην τρέλα από τη ζήλια. Πιστεύουν πως το ίδιο τους το δέρμα εκκρίνει ένα ισχυρό αφροδισιακό, το δυνατό ελιξίριο της νιότης ενός κοριτσιού στο κατώφλι της γυναικείας ενηλικίωσης. Γι’ αυτό τα διώχνουν μακριά μόλις συμπληρώσουν τα δεκαέξι τους χρόνια, ώστε να απελευθερώσουν τις μαγικές τους δυνάμεις στη φύση, να εξαγνιστούν και να επιστρέψουν έτοιμα για γάμο. Ωστόσο, δεν καταφέρνουν να γυρίσουν όλα ζωντανά.
Η δεκαεξάχρονη Τίρνι Τζέιμς ονειρεύεται μια καλύτερη ζωή – μια κοινωνία που δε θέτει αντιμέτωπη φίλη με φίλη, γυναίκα με γυναίκα. Όμως, καθώς πλησιάζει το δικό της έτος της χάριτος, συνειδητοποιεί γρήγορα ότι δεν είναι μόνο τα αδυσώπητα στοιχεία της φύσης που πρέπει όλες τους να φοβούνται. Δεν είναι καν οι λαθροκυνηγοί που παραμονεύουν στο δάσος, περιμένοντας την ευκαιρία να αρπάξουν ένα από τα κορίτσια ώστε να βγάλουν μια περιουσία στη μαύρη αγορά. Ίσως, τελικά, αυτό που έχουν να φοβούνται περισσότερο απ’ όλα είναι η μία την άλλη. «

Είναι από τα έργα που θα μπορούσα να γράφω με τις ώρες και να σας κάνω το ένα σπόιλ πίσω από το άλλο. Θα κρατηθώ όμως και θα πω λίγα και ελπίζω εύστοχα σχόλια. Αρχικά η δυστοπία που χαρακτηρίζει το βιβλίο είναι συγκλονιστική ένιωσα αντίστοιχα συναισθήματα με την ιστορία της θεραπαινίδας της Atwood. Είναι τόσο μη κατοχυρωμένες οι ισορροπίες μεταξύ των δύο φύλων που άνετα θα μπορούσαμε μια μέρα να ξυπνήσουμε και να μας πουν «Λοιπόν όλες οι γυναίκες που είναι 16 πάνε στο δάσος γιατί είναι μάγισσες, όποια επιβιώσει για ένα χρόνο και αποβάλλει τη μαγεία , συγχαρητήρια θα παντρευτεί, οι υπόλοιπες μούγκα γιατί πέφτουν κρεμάλες!». Ναι, φαίνεται ακραίο αλλά και πολύ εύκολο να συμβεί όταν μέσα σε μια μέρα εν έτει 2022 ξεσπά πόλεμος και ζούμε υπό τον φόβο των πυρηνικών, όλα μπορούν να ανατραπούν.

Στο βιβλίο όμως, λοιπόν η Τίρνι είναι σε ηλικία για το δικό της έτος της χάριτος. Ωστόσο κάτι ο τρόπος που την έχουν μεγαλώσει, κάτι τα όνειρα που βλέπει (πράγμα που απαγορεύεται) την έχουν διαμορφώσει διαφορετικά, δε θέλει σε καμία περίπτωση να παντρευτεί, πιστεύει ότι με αλληλοϋποστήριξη μπορούν να καταφέρουν να επιστρέψουν όλες οι συνομήλικες της και να προσπαθήσουν να κάνουν το έτος της χάριτος πιο εύκολο για τις επόμενες γενιές, ίσως να το καταργούσαν κιόλας μιας και είναι φανερό πως αναγνωρίζει την απουσία μαγείας. Πριν την αναχώρηση της όμως επιλέγεται για νύφη και φεύγει στο δάσος με ένα μάτσο κοπέλες που πιστεύουν ότι διαθέτουν μαγικές ικανότητες και είναι ικανές να σκοτώσουν προκειμένου να επιβιώσουν.

Τα συναισθήματα πραγματικά είναι απίστευτα και η ευφυία της συγγραφέως και μετέπειτα της Τίρνι μοναδική. Νιώθουμε τόσο έντονη την ανάγκη να τη βοηθήσουμε στο να πείσει τις υπόλοιπες να δουν την αλήθεια, υποφέρουμε, φοβόμαστε , ερωτευόμαστε(!!) μαζί της. Μου φαίνεται ακόμα απίστευτο αυτό το βιβλίο κι ας έχουν περάσει τόσοι μήνες. Η αλήθεια είναι ότι από την αρχή φαντάζει τελείως ουτοπικό το να καταφέρει η Τίρνι να φέρει την τεράστια αλλαγή αλλά πρώτον ανακαλύπτει ότι η προσπάθεια έχει ξεκινήσει χρόνια πριν και δεύτερον οι αλλαγές που ίδια καταφέρνει είναι επαναστατικές. Σε όλα αυτά όμως χρειάζεται συμμάχους με τον πιο σημαντικό να είναι άντρας!

Πιστεύω δε χρειάζεται να πω τίποτα άλλο, μόνο να το διαβάσετε γιατί προσωπικά με συνεπήρε. Περιμένω τα σχόλια σας.

Πολλούς βιβλιοφιλικούς χαιρετισμούς,

Πόλα Μακλέιν- Μάρθα και Έρνεστ. Ένας καταδικασμένος έρωτας

Συγγραφέας: Πόλα Μακλέιν

Τίτλος: Μάρθα και Έρνεστ. Ένας καταδικασμένος έρωτας

Εκδότης: Εκδόσεις Ψυχογιός

Τιμή: 18.80€

Θα το βρείτε: ΕΔΩ.

 

.

 Καλημέρα βρε παιδιά!

 Είμαι πίσω με την πρώτη κριτική για το 2022 και είναι για ένα βιβλίο, το πρώτο πεντάρι του έτους, που το νοσταλγώ γιατί το είχα συντροφιά μου στο ταξίδι μας στην Κρακοβία…Αχ… Πάμε στο οπισθόφυλλο πριν κλάψω!

Το οπισθόφυλλο:

«ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΣΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ.
To 1937 η Αμερικανίδα Μάρθα Γκέλχορν ταξιδεύει μόνη της ως τη Μαδρίτη για να καλύψει δημοσιογραφικά τις αγριότητες του Ισπανικού Εμφυλίου. Οι ιστορίες των απλών ανθρώπων που συνθλίβονται από την καταστροφική σύρραξη θα την καθηλώσουν. Αυτή είναι η ευκαιρία της να αποδείξει την αξία της ως ρεπόρτερ σε έναν ανδροκρατούμενο επαγγελματικό χώρο. Ωστόσο, στη διάρκεια της αποστολής της θα ερωτευτεί αναπάντεχα, και χωρίς να το θέλει, τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ, έναν άντρα θρύλο.

ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ.
Παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στη Μαδρίτη και την Κούβα, η σχέση και η σταδιοδρομία της Μάρθα και του Έρνεστ απογειώνονται. Όλα θα ανατραπούν από την έκδοση του Για ποιον χτυπάει η καμπάνα, του πλέον επιτυχημένου μυθιστορήματος του Χέμινγουεϊ, που θα ανατρέψει την ισορροπία στο ζευγάρι. Η Μάρθα θα αναγκαστεί να χαράξει τον δικό της δρόμο ως γυναίκα και ως συγγραφέας.

ΕΝΑΣ ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΘΥΕΛΛΩΔΗΣ ΓΑΜΟΣ. ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ.»

 Είμαι από τους αναγνώστες που όταν πιστεύει σε ένα βιβλίο, θα αποφύγει να διαβάσει το οπισθόφυλλο για να μην έχει στοιχεία της ιστορίας, να ξεκινά από το μηδέν. Έτσι, δεν είχα ιδέα ότι θα διαβάσω για μια ιστορία που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και ειδικά στη ζωή και τον θυελλώδη έρωτα δύο συγγραφέων.

 Η Πόλα Μακλέιν έγραψε μια ιστορία γεμάτη ένταση, πόνο, πόλεμο, θάνατο και παράλληλα έρωτα, ζωή, αγάπη και όλα αυτά στην ιδανική έκταση. Σε μία πρωτοπρόσωπη αφήγηση από την πρωταγωνίστρια μας, Μάρθα Γκέλχορν, και με παρεμβολές πάλι πρωτοπρόσωπης αφήγησης του συζύγου της, Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Οι δυο τους ζουν τη ζωή τους στα άκρα αφού ερωτεύονται ενώ ο τελευταίος είναι παντρεμένος και κατά την έναρξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Αγαπιούνται βαθιά με μια αγάπη που πονάει (τόσο που πονάει και ο αναγνώστης) και που είναι ικανή να τους εξολοθρεύσει. 

 Διαβάζοντας το θαύμασα την Μάρθα για τη γενναιότητα της και το πως κατάφερε να μη μείνει γνωστή ως απλά η κυρία Χέμινγουεϊ. Έδωσε το όνομα της με θάρρος στα έργα της και ας δέχτηκε σκληρές κριτικές. Διαπίστωσα όμως και πως τα έντονα συναισθήματα μπορούν να σε οδηγήσουν στην αυτοκαταστροφή. Θέλει συνεχόμενη δουλειά με τον εαυτό σου για να μη σε διαλύσει η αγάπη, η εξάρτηση από τον άνθρωπο σου. Κυρίως όμως αυτό που με κέρδισε στο βιβλίο είναι ο ιστορικός του χαρακτήρας, δεν είχε καμία σχέση με μια ρομαντική ιστορία κι ας βασιζόταν σε κάτι τέτοιο. Αντλούμε πολλές πληροφορίες για την έναρξη και την πορεία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ενώ παράλληλα ανακαλύπτουμε την συναισθηματική πολυπλοκότητα των δύο συγγραφέων. 

 Δε θέλω να πω κάτι άλλο, αξίζει να το διαβάσετε. Έχω βάλει ήδη στη λίστα μου το βιβλίο της συγγραφέως «Στο Παρίσι με τον Χέμινγουεϊ», θέλω πολύ να διαβάσω και έργα των δύο πρωταγωνιστών αλλά κρατώ κυρίως πως στη ζωή πρέπει να φυλάμε πάντα μια στάλα της ψυχής μας για εμάς. 

 Πολλούς βιβλιοφιλικούς χαιρετισμούς, 

Σιμόν ντε Μποβουάρ- Οι αχώριστες

Συγγραφέας: Σιμόν ντε Μποβουάρ

Τίτλος: Οι αχώριστες

Εκδότης: Εκδόσεις Ψυχογιός

Τιμή: 13.30€

Θα το βρείτε: ΕΔΩ.

 

 

Γεια σας βρε παιδιά!

Σήμερα είμαι πίσω με ένα βιβλίο από τη συλλογή με τα κλασικά των εκδόσεων Ψυχογιός. Όταν το έπιασα στα χέρια μου, μια σκέψη έκανα μόνο «έχεις διαβάσει άλλο κλασικό;» και οφείλω να ομολογήσω ότι πέρα από Όργουελ (αν θα τον λέγαμε κλασικό) ξένους κλασικούς δεν έχω ξανά πιάσει στα χέρια μου. Ντροπή μου; Ντροπή μου! Αλλά να που έγινε η αρχή.

Το οπισθόφυλλο:

«Όταν η Σιμόν ντε Μποβουάρ ήταν εννέα χρονών και πήγαινε στο καθολικό σχολείο «Αντελίν Ντεζίρ», γνώρισε την Ελιζαμπέτ Λακουάν, την επονομαζόμενη Ζαζά, ένα κορίτσι που τράβηξε αμέσως την προσοχή της.
Ανάμεσά τους θα αναπτυχθεί μια φιλία που, από την πλευρά τής μετέπειτα μεγάλης Γαλλίδας συγγραφέως, θα έχει και τη χροιά της πρώιμης, μη συνειδητοποιημένης, ερωτικής επιθυμίας.
Στο πρόσωπο της Ζαζά η Ντε Μποβουάρ θα ανακαλύψει όλα τα στοιχεία που θα ποθήσει να έχει η ίδια αργότερα στη ζωή της: τόλμη, ανεξαρτησία, περιέργεια, δημιουργική ανησυχία. Έτσι, αυτή η επιρροή θα αποδειχθεί καθοριστική για την κατοπινή της προσωπικότητα.
Ωστόσο, οι Αχώριστες κρύβουν μια τραγωδία: η Ζαζά πεθαίνει αναπάντεχα. Μια καταστροφή που θα στοιχειώσει διά παντός την Ντε Μποβουάρ.
H Ντε Μποβουάρ είναι βέβαιη ότι η Ζαζά δεν πέθανε από ιογενή εγκεφαλίτιδα, όπως το ήθελαν οι γιατροί. Δολοφονήθηκε· ο θάνατός της ήταν ένα «πνευματοκρατικό έγκλημα».
Πιο σύγχρονο από ποτέ, το κλασικό αυτό μυθιστόρημα έχει μια ιδιαίτερη δύναμη και γοητεία. Όπως έλεγε και η ίδια η Σιμόν ντε Μποβουάρ: «Κι αν, απόψε, τα μάτια μου είναι δακρυσμένα είναι άραγε γιατί εσείς έχετε πεθάνει ή γιατί εγώ ζω; […] ξέρω ότι δεν είστε πια πουθενά και, ακριβώς, μέσα από ένα λογοτεχνικό τέχνασμα σας μιλώ εδώ».»

 Η αλήθεια είναι πως έχω ιδιαίτερη αδυναμία στα βιογραφικά βιβλία, ειδικά δε όταν έχουν να κάνουν με την εξιστόρηση της ζωής κάποιου προσώπου που ενώ είναι σημαντικό εγώ η ίδια δε γνώριζα. Νιώθω λες και κοιτάω από την κλειδαρότρυπα τη ζωή κάποιου σε αυτές τις περιπτώσεις. Η Μποβουάρ από ότι κατάλαβα τις μεγαλύτερες αλήθειες τις έγραψε στα βιβλία αυτά που έχουν το λογοτεχνικό στοιχείο, ενώ στη βιογραφία της άλλαζε τα γεγονότα, αν δεν κάνω λάθος λένε ότι είχε ένα θεματάκι με τα ψέματα αλλά ποιοι είμαστε εμείς να κρίνουμε τη Μποβουάρ. Φαντάζομαι την ευκολία του να κρύβεσαι πίσω από ένα ψεύτικο όνομα, είσαι έτοιμος με αυτόν τον τρόπο να κάνεις τις πιο σημαντικές αποκαλύψεις!

 Κάτι ακόμα που επίσης αγαπώ είναι αυτή η περίοδος μεταξύ 1920-1930. Δεν ξέρω γιατί, μου βγάζει έναν ρομαντισμό, μια αθωότητα. Ωστόσο μέσα από το βιβλίο της Μποβουάρ αναθεώρησα λίγο γιατί διαπιστώνω ότι οι εποχές ήταν ιδιαίτερα αυστηρές, οι γυναίκες δεν είχαν καμία ελευθερία και όλα είχαν να κάνουν με την αποδοχή του Θεού. Κάπως άλλαξα γνώμη λοιπόν, γιατί εν τέλει ακόμα κι αν ζούσα την εποχή αυτή και ερωτευόμουν, μάλλον ο έρωτας μου θα έμενε ανεκπλήρωτος γιατί θα με πάντρευαν με κανέναν θείο. Ας μη σκεφτώ ότι μπορεί να μη προλάβαινα καν να παντρευτώ γιατί θα πέθαινα από κανέναν πυρετό…Όχι…δεν είμαι εγώ για τέτοια. 

 Κι έρχομαι τώρα να σχολιάσω την ίδια την Μποβουάρ και τον αντισυμβατικό και θαρραλέο της χαρακτήρα. Είναι μια γυναίκα αυτής την αυστηρής εποχής που παραδέχεται ότι ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ στο θεό και ότι ΑΓΑΠΑΕΙ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ. Έλαμψε στα μάτια μου! Ναι, δε βγήκε σε όλο τον κόσμο αλλά αρκεί που το παραδέχτηκε στη Ζαζά. Τα γεγονότα βέβαια λένε ότι έζησε όλη της τη ζωή με τον Σαρτρ, είχαν μια όχι και τόσο ήσυχη και μονογαμική ζωή και αυτό που μου έκανε τεράστια εντύπωση είναι που υιοθέτησαν τους εραστές τους, πόσο μπροστά πια;

 Μου άρεσε πάρα πολύ γιατί ήταν μικρό, ανάλαφρο αλλά και ουσιαστικό. Είχε την παιδική ανεμελιά των πρωταγωνιστριών και παράλληλα τον σπαραγμό της απώλειας. Χάρηκα για την εισαγωγή στη ζωή της Μποβουάρ καθώς και τον επίλογο από την θετή της κόρη(;). Σας το προτείνω και περιμένω προτάσεις σας για άλλα κλασικά που πρέπει να διαβάσω!

 Πολλούς βιβλιοφιλικούς χαιρετισμούς, 

 

Ματ Χέιγκ- Μεσάνυχτα στη βιβλιοθήκη

Συγγραφέας: Ματ Χέιγκ

Τίτλος: Μεσάνυχτα στη βιβλιοθήκη

Εκδότης: Εκδόσεις Ψυχογιός

Τιμή: 17.70€

Θα το βρείτε: ΕΔΩ.

.

.

Γεια σας βρε παιδιά!

Είμαι πίσω με ένα βιβλίο που από την ημέρα που το τελείωσα δεν έχω σταματήσει να το σκέφτομαι, μιλάω σε όλους για αυτό και που θεωρώ ότι κάπως με άλλαξε…ελπίζω στο μέλλον όντως να το έκανε.

Το οπισθόφυλλο:

««Ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο υπάρχει μια βιβλιοθήκη», είπε. «Και μέσα σ’ αυτή τη βιβλιοθήκη, τα ράφια συνεχίζονται επ’ άπειρον. Κάθε βιβλίο σού δίνει μια ευκαιρία να δοκιμάσεις μιαν άλλη ζωή που θα μπορούσες να έχεις ζήσει. Να δεις πώς μπορεί να ήταν τα πράγματα, αν είχες κάνει διαφορετικές επιλογές… Θα είχες κάνει κάτι διαφορετικό, αν είχες την ευκαιρία να αναιρέσεις αυτά για τα οποία μετάνιωσες;»
Η ζωή της Νόρα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Τότε, την τελευταία μέρα της στη Γη, όταν σημαίνουν μεσάνυχτα, μεταφέρεται σε μια βιβλιοθήκη. Εκεί της δίνεται η δυνατότητα να αναιρέσει επιλογές και να απαλλαγεί από τις τύψεις της, δοκιμάζοντας όλες τις διαφορετικές ζωές που θα μπορούσε να είχε ζήσει.
Το αγωνιώδες ερώτημα που προκύπτει όμως είναι: Αν έχεις άπειρες εναλλακτικές, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να ζήσεις;»

Αυτό το βιβλίο το διάβασα παρέα με τις αγαπημένες Μάγδα (@booktopiagr) και Βασιλική (@bookmelody_) και ειλικρινά από την πρώτη σελίδα τους έστελνα φωτογραφίες και έλεγα «ταυτίζομαι», «ταυτίζομαι». Δεν ήταν για καλό η ταύτιση μιας και με τη Νόρα έχουμε τον ίδιο φόβο, το φόβο για ζωή! Η πρωταγωνίστρια βέβαια φαίνεται να έχει φτάσει σε ένα συναισθηματικό, επαγγελματικό, κοινωνικό τέλμα…δεν έχει πλέον κανένα νόημα ζωής και αποφασίζει να την αφαιρέσει. Σοκ; και είμαστε ακόμα στις 5-10 πρώτες σελίδες. Μέχρι εκείνη τη στιγμή και χωρίς να ξέρω τι τροπή θα πάρει η ιστορία, δικαιολογούσα απίστευτα τη Νόρα, σεβόμουν την επιλογή της και πίστεψα πως θα πεθάνει…μέχρι που μεταφέρθηκε στη βιβλιοθήκη…

(ανοίγω μεγάλη παρένθεση) Είναι σκληρή η ζωή, μας έχουν μάθει να σηκώνουμε τόσα βάρη στις πλάτες μας, τόσες δεύτερες σκέψεις, τόσες προσδοκίες (γονιών, φίλων, συντρόφων), τόσο άγχος για το τι θα πει ο κόσμος, τόσο βασισμένα όλα σε λόγια και χρήμα. Η ζωή είναι μικρή, και χάνουμε τόσο χρόνο έχοντας τύψεις για ό,τι αφήσαμε πίσω, γεμίζοντας το μυαλό με αβεβαιότητα για το πως θα ήταν η ζωή αν το ένα ή το άλλο, αφήνοντας απόψεις τρίτων να μας κρύβουν το φως, συνηθίσαμε τόσο εύκολα στο σκοτάδι… Ειλικρινά με αυτό το βιβλίο, λες και τόσα χρόνια δεν ήξερα (αν και ήξερα), μου αποκαλύφτηκε ένας νέος κόσμος, μία νέα οπτική για τη ζωή, η οποία ούτε ένα νόημα έχει ούτε τίποτα, το θέμα είναι να τη ΖΕΙΣ! Όποιος την έζησε στο 100%, δεν το μετάνιωσε, δε δίστασε, δε φοβήθηκε. (κλείνω τη μεγάλη παρένθεση)

«Ίσως έτσι ήταν όλες οι ζωές. Ίσως ακόμα και οι φαινομενικά πιο έντονες ζωές, που άξιζαν να τις ζήσεις, είχαν την ίδια γεύση. Στρέμματα απογοήτευσης και μονοτονίας, τραύματα και αντιπαλότητες, αλλά με εντυπωσιακές και όμορφες αναλαμπές. Ίσως αυτή ήταν η μοναδική ερμηνεία που άξιζε. Να γίνεις εσύ ο κόσμος, που παρατηρεί τον ίδιο του τον εαυτό.»

Η Νόρα πλέον είναι στη βιβλιοθήκη και εκεί βρίσκει σε βιβλία όλες τις δυνατές εκβάσεις της ζωής της, από τις πιο προφανείς μέχρι αυτές που δεν της πέρασαν καν από το μυαλό. Είναι τόσο όμορφο να βλέπεις πόσες (άπειρες) επιλογές έχουμε, πως κάθε μικρή λεπτομέρεια που αλλάζουμε, κάθε μικρή ή μεγάλη απόφαση που παίρνουμε αλλάζει τη ρότα της ζωής μας. Η Νόρα θα ζήσει πολλές εναλλακτικές του βίου της…θα χαθεί μέσα στις τόσες πληροφορίες ώσπου θα βρει την ιδανική ζωή και θα αλλάξει όλη της την κοσμοθεωρία. Κι όσο κι αν θεωρώ τον μικρό πρίγκιπα υπερεκτιμημένο η φράση «Το ουσιαστικό είναι αόρατο στο μάτι» έρχεται να τα συνοψίσει όλα σε αυτό το βιβλίο.

Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα, να αναλύσω και να υπεραναλύσω, αλλά θα το κλείσω εδώ αυτό το άρθρο, θα σας παραθέσω και μερικά αγαπημένα αποσπάσματα με την ελπίδα να σας πείσω να το διαβάσετε. Κλείνοντας μόνο θα μου επιτρέψετε να δώσω ΠΟΛΛΑ συγχαρητήρια στην μεταφράστρια, κυρία Άννα Παπασταύρου για το ΥΠΕΡΟΧΟ σημείωμα της στο τέλος, πρώτη φορά νιώθω ο μεταφραστής να έχει ενεργό ρόλο, να συνδέομαι μαζί του.

«Η Νόρα ένιωσε κάτι μέσα της μονομιάς…Φόβο γι’ αυτό που ένιωθε. Αγάπη. Μπορούσες να φας στα καλύτερα εστιατόρια, μπορούσες να συμμετάσχεις σε κάθε απόλαυση των αισθήσεων, μπορούσες να τραγουδήσεις επί σκηνής στο Σάο Πάολο για είκοσι χιλιάδες κόσμο, μπορούσες να πνιγείς σε καταιγίδες χειροκροτημάτων, μπορούσες να ταξιδέψεις στην άκρη της Γης, μπορούσες να έχεις εκατομμύρια ακολούθους στο ίντερνετ, μπορούσες να κερδίσεις ολυμπιακά μετάλλια, όμως όλα αυτά ήταν ανούσια χωρίς την αγάπη.»

Να έχετε όμορφες ζωές αγαπημένοι μου και να θυμάστε πως η ζωή αρκεί να είναι απλή για να είναι όμορφη!

Πολλούς βιβλιοφιλικούς χαιρετισμούς,